Terwijl het bergachtige Spaanse landschap voorbijschuift, zingt de zanger geëmotioneerd I will fix you. Ik glimlach en voel dat de lading die ik ooit aan dit lied toekende veranderd is.
Ooit, meer dan een decennium geleden, stroomden de tranen over mijn kaken bij het herhaaldelijk beluisteren van deze track.
Ik zat vast, in een leven dat niet het mijne leek. In een lichaam dat ik niet voelen kan, laat staan aanvaarden.
Ik verlangde naar iemand die me zou fixen. Ik zocht een redder.
Na vele omzwervingen kan ik nu wel bekennen dat IK diegene ben die mij gered heeft.
Ontroerd en ook trots kijk ik terug op de moeilijke tocht die ik met mezelf aflegde.
Ik was vaker verloren dan gevonden.
Vaker verdoofd dan aanwezig.
En van hout maakte ik zelden pijlen.
Maar ik was nooit alleen.
Er was altijd iemand die mij licht schonk.
Het lied ontroert me nog steeds, maar meer omdat ik het verschil voel tussen de verloren jonge meid die ik was en de levenslustige vrouw die ik nu ben.
Dankbaar.
Nu ik hard leef vanuit mijn hart.
Hoe ik eindelijk ja zeg aan het leven.
Acht dagen logeerde ik samen met Ilse (mijn meester van Qi) in de afgelegen Cortijo El Nacimiento, wat de bron betekent, onder de Spaanse winterzon om me onder te dompelen in Qigong.
Ik leer spelen met mijn energie, mijn bron. Ik voel nu hoe ik mezelf kan ontspannen en de spanning van me kan afschudden.
Onze gesprekken bevestigen wat ik voel, wat ik zie in de wereld. Inspireren om nog meer vanuit het licht de duisternis te omarmen.
Mijn lijf heeft zich opgeladen aan zichzelf.
Het loskomen van een verlangen naar een redder materialiseert zich steviger.
Mijn aandacht verzamelt zich steeds meer naar mijn kern, wat me nog diep doet zakken in vertrouwen dat wat nodig is zich zal ontvouwen.
Wat ik te doen heb is mij helder.
Ik ben aanwezig. Ik adem leven. Ik leef.
Halleluja!
